1392/07/17 0

علیرغم مطالعات زیادی که در زمینه شکست ذرات انجام شده ولی هنوز معادله مشخصی برای اندیس آسیاکنی با نتایج آسیاکنی شناخته نشده است. برای محاسبه اندیس آسیاکنی سه  مدل نیمه تجربی (half-empirical models) ارائه شده است که مورد استفاده قرار می‌گیرند.

 قوانین خردایش

 این روابط می‎‌تواند به صورت روابط هوکی بین ابعاد ذرات و انرژی مورد نیاز برای شکستن آن‌ها باشد. در آسیاهای Stired روابط هوکی برقرار نیستند و به جای آن‌ها آزمایش‌هایی برای تعیین این نسبت‌ها انجام می‌شود:

  • رابطه کیک (Kick)

این رابطه برای ابعاد بزرگ‌تر از 50 میلی‌متر برقرار است.

 رابطه کیک

 

  • رابطه باند (Bond)

 این رابطه برای ذرات با ابعاد بین 05/0 میلی متر تا 50 میلی‌متر برقرار است.

 رابطه باند

  • رابطه ریتینگر (Ritinger)

این رابطه برای ذرات با ابعاد کوچک‌تر از 05/0 میلی‌متر برقرار است.

 رابطه ریتینجر

که w اندیس آسیا کنی بر حسب کیلوژول بر کیلوگرم، c به عنوان ضریب آسیاکنی، dA به عنوان ابعاد ذرات اصلی و dE به عنوان ابعاد ذارت خرد شده هستند. مقادیر قابل اتکا برای ابعاد ذرات dA و dE مقدار d80 است. این مقدار یعنی اندازه ذره‌ای که 80 درصد مواد جامد ابعادی کوچ‌تر از آن دارند. اندیس باند برای مواد مختلف در مراجع مختلف برای انواع مختلف را می‎توان یافت. برای محاسبه ضرایب کیک و ریتینجر می‌توان از معادلات زیر استفاده کرد:

محاسبه ضریب آسیا کنی

محاسبه ضریب آسیا کنی

برای ارزیابی نتایج آسیا کنی توزیع ذرات خوراک (1) و محصول (2) لازم است. درجه آسیا کنی (Grinding degree) عبارت است از نسبت اندازه‌های دانه‌های با وضعیت یکسان. چندین تعریف برای مشخص کردن این نسبت‌ها وجود دارد:

  –  درجه آسیاکنی با استفاده از d80

 درجه آسیا کنی

در این معادله می‌توان d80 و d50 را به کار برد.

–         درجه آزادی با استفاده از سطح مخصوص

 درجه آسیاکنی

مساحت سطح مخصوص با توجه به حجم SV و مساحت سطحی با توجه به جرم Sm می‌توانند با استفاده از آزمایش تعیین شوند.